Zmiany, zmiany, zmiany...

Od teraz (a dokładniej soboty) piszę artykuły dla velonews.pl. Trochę inny rodzaj niż te na bloga, ale mam nadzieję, że sobie poradzę.  Będę pisał przede wszystkim o szosie (ale nie tylko), do tego może jakieś wywiady... Na pewno dokończę serię o polskich zespołach w tym roku.

A co to oznacza dla bloga? Umiera?

Nie. Nie wszystko co napiszę nadaje się na velonews, więc niektóre będą tylko na blogu. Ale takie teksty będą raz na 2 tygodnie, może nawet rzadziej. Do tego myślę o wrzucaniu moich tekstów na bloga, ale z co najmniej 24 godzinnym opóźnieniem, za to w oryginalnej wersji (na velonews mogą być dobre zmiany). A w przypadku tych nie zmienionych nawet słowem, możliwe, że nie będę zamieszczał nic, w końcu możecie sobie zajrzeć na velonews.pl, autor zawsze jest podany.

Pierwszy z moich tekstów już jest:  http://velonews.pl/publicystyka/felietony/3458-lance-armstrong-nie-daje-o-sobie-zapomniec

Rwanda-najlepsza strona globalizacji kolarstwa

Ten tekst miał się tu pojawić przed rozpoczęciem wyścigu. Ale jakoś czasu nie było, jest dopiero teraz. I to o tyle źle, że kilka dni temu byłby w miarę odkrywczy, interesujący i takie tam. A dzisiaj mówię o rzeczach, które większość kibiców już wie. Trudno, ale ten post i tak muszę napisać, bo temat jest świetny.

Obecnie rozgrywany jest wyścig Tour of Rwanda. I już internet, a w szczególności twittera opanowały zdjęcia takie jak to:

Zdjęcie z mety 2 etapu ToR 2013

Na tym na przykład, na etap wygrywa kolarz z Rwandy przed kolejnym Rwandyjczykiem (nie mam pojęcia, czy tak się mówi). Ale nie to zwraca największą uwagę. Te tłumy kibiców, z rękoma w górze.  Widzieliście kiedyś tylu na jakimś wyścigu w Polsce?  Tylko na największych wyścigach w Belgii, Francji, Włoszech i ewentualnie Hiszpanii jest ich aż tylu. A to tylko Rwanda i to wyścig kategorii 2.2.

Popularność kolarstwa w Rwandzie jest duża. Przynajmniej z tego, co wywnioskowałem z wiadomości w internecie. A o kolarzach z Rwandy głośno zrobiło się jakiś rok temu. O drużynie Team Rwanda nakręcono film.  Rising from Ashes. W Polsce był pokazywany np. na festiwalu w Poznaniu, w sierpniu. Szczerze mówiąc, nie wiem, czy gdzieś jeszcze. 

Tutaj zwiastun: http://risingfromashesthemovie.com/

jak pierwszy raz zobaczyłem ten zwiastun, to zrobił na mnie ogromne wrażenie. Nawet tam ktoś uprawia kolarstwo. Choć dla nas Rwanda jest jak koniec świata. nawet tam na wyścigach jest tylu ludzi i tylu startujących. I wreszcie, ze nawet tam mają taki sprzęt, w tym, jak sądzę, biednym kraju. To znaczy, że są sponsorzy. A jeśli w takim kraju są sponsorzy, to zaryzykuję stwierdzenie, ze to ich sport narodowy.

Samo to, że nakręcili taki film już o czymś świadczy. A wyścig z kalendarza UCI to dodatkowe potwierdzenie. Od 2009 roku posiada kategorię 2.2. Wygrywali go Adil Jelloul z Maroka, Daniel Teklehaimanot, obecnie kolarz Orici, który po sezonie przechodzi do MTN Qhubeka,  Kiel Reijnen i Darren Lill. Może lista zwycięzców nie jest tak piękna jak chociażby też krótko rozgrywanego Strade Bianche, ale tego nie można porównywać. Ten wyścig z roku na rok się rozwija. W  latach 2009-2010 zawodowych drużyn tam prawie nie było. Później przyjechało Team Type 1 i MTN Qhubeka. I w tym roku jest podobnie, MTN Qhubeka, Novo Nordisk(ale chyba 2.drużyna), kilka drużyn z Afryki, koniecznie Team Rwanda i amatorskie drużyny z Europy. Myślę, ze z takim zainteresowaniem w przyszłym roku zawodowych grup może być więcej. A jakby komuś było mało, to twitter wyścigu(a co za tym idzie live ticker) działa dużo lepiej niż chyba wszystkich zawodowych wyścigów w Polsce, łącznie, a może nawet przede wszystkim, z Tour de Pologne.

Jak widać, kibice są tam dosłownie wszędzie.

Poziom kolarzy z tamtego kraju też jest coraz wyższy. Wyjeżdżają poza granice swojego kraju, Niyonshuti jest nawet w Qhubece. Rok temu zajęli 7 miejsce w TTT na mistrzostwach Afryki. Za 10 dni tegoroczne mistrzostwa, będę z uwagą śledził ich wyniki. W tegorocznym Tour of Rwanda wygrali już 2 etapy. A rozegrano 3, więc to naprawdę dobry wynik.

Przed kolarstwem w Rwandzie jest potencjał. Są kibice, są chętni do uprawiania tego sportu, jest wyścig. Drogi też są, jak widać. Czy możliwe, że za kilka lat kolarze z tego kraju będą startować w największych wyścigach na świecie? Tego nie mogę powiedzieć. Ale jestem prawie pewny, że ToR w ciągu 5 lat będzie wyścigiem 2.1. jestem prawie pewien, że będą mieli więcej kolarzy w zawodowych grupach.   Bo obserwując to, jak bardzo są zaangażowani, nie wyobrażam sobie, żeby nie było progresu.

Zdjęcia pochodzą z twittera Team Rwanda Cycling oraz Tour of Rwanda.

Polskie drużyny w sezonie 2013- Bank BGŻ Team

Ja polskie grupy w tym sezonie dzieliłem na 2 "dywizje". W jednej znajdowały się Wibatech, chrobry i Las Vegas, w drugiej Bank BGŻ, BDC i CCC. Czyli teraz przechodzimy do tej mocniejszej. Dosyć młody zespół, średnia wieku 26,5 roku.

Szukając jakiegoś zdjęcia z prezentacji tym razem na nic nie trafiłem. Cóż, może to i lepiej.
Ale mimo wszystko jakieś zdjęcie zespołu trzeba dać:




Grupa Bank BGŻ ma w swoim składzie nie tylko szosowców. Są też Nowaczek i Tekliński-torowcy i Batek, który często ściga się w MTB. Ale o wynikach z "innych aren" będę pisał tylko przy imprezach międzynarodowych.

Kalendarz ich startów nie zachwycał. Można nawet powiedzieć, że TC Chrobry Lasocki miało lepszy. Ale początek sezonu mieli dosyć szybko(jak na polskie zespoły, bo zagraniczne zaczynają już w styczniu). Pierwszym wyścigiem, w drugiej połowie marca, było Volta ao Alentejo. Tutaj już mówimy o trochę większych wyścigach niż we wcześniejszych zespołach. Jednak są to dalej wyścigi nawet do wygrania dla polskich kolarzy, o czym dokładniej za chwilę. Jednak tutaj zawodnicy w żółtych strojach nie zachwycili-tylko 1 miejsce w pierwszej dziesiątce na etapie(9 Adama Stachowiaka) i najwyższe miejsce w KG 19(też Stachowiaka).Można było oczekiwać więcej, ale to pierwszy start w sezonie, więc nie można mieć pretensji.

Tak jak przed chwilą wspomniałem, te wyścigi są do wygrania dla Polaków. Rok temu udowodnił to Marek Rutkiewicz, który wygrał Circuit des Ardennes-kolejny wyścig Bank BGŻ w tym sezonie. Trochę lepiej obsadzony wyścig niż Alentejo. Widać po wynikach-już po pierwszym etapie tylko Bodnar mógł myśleć o dobrym miejscu w generalce, reszta miała kilkuminutowe straty. Dla jasności, Łukasz Bodnar. Zbieżność nazwisk nieprzypadkowa. Po drugim etapie sytuacja się zmieniła-wszyscy mieli kilkuminutowe straty. W czasie trwania tego wyścigu zapytałem administratora jednej z największych stron o kolarstwie w Polsce, czemu nie ma żadnych wiadomości, że startuje tam polska drużyna. Odpowiedź była prosta-nie ma sensu pisać o takich wynikach. Trudno się nie zgodzić, jeśli najlepszym miejscem na etapie było 31, a w KG 49.

Można odnieść wrażenie, że po przeciętnym Alentejo i fatalnych Ardenach dali sobie spokój z wyścigami za granicą. W kraju też wtedy bez szału-8 miejsce w Sobótce i Dzierżoniowie to nie jest sukces, tylko po prostu plan minimum, tutaj trzeba już przyjąć trochę inną skalę niż dla młodzieżowych drużyn. Zrobię wyjątek i napiszę o wyścigu z poza kalendarza UCI rozgrywanym poza Polską- w Czechach zajęli 4 miejsca w pierwszej 6, a wygrał Łukasz Bodnar.

Ale kolejnym poważnym ściganiem, z niezłą obsadą, był Memoriał Andrzeja Trochanowskiego. 6 miejsce Smolenia to z jednej strony dobry wynik-z drugiej Smoleń to jeden z najlepszych sprinterów w Polsce, przed tym sezonem w moim osobistym rankingu był 3, więc można było oczekiwać trochę więcej.

Okazja do powalczenia o to "trochę więcej" nadarzyła się już 2 dni później-zaczął się wyścig Szlakiem Grodów Piastowskich.  Tutaj krótka charakterystyka drużyny-mają zawodników, którzy mogą walczyć w każdym terenie-zarówno sprinterów, jak i niezłych czasowców i zawodników dobrze jeżdżących po pagórkach. problemy mogły by być z górami, ale tak trudnych wyścigów nie jeździli. ten wyścig był na pewno jednym z ważniejszych w sezonie. Zaczęło się od 10 miejsca Stachowiaka, później, dla odmiany, 10 miejsce Stachowiaka. Wszechstronny, nie ma co. Pagórki, czy jazda na czas, 10 miejsce musi być. Na 3 etapie, dla sprinterów, 9 był Smoleń, ale tam Polacy(nie tylko z BGŻ) w ogóle byli dosyć daleko. Co zadnym usprawiedliwieniem nie jest. I ostatni, 4 etap, tu wreszcie mogą być z siebie zadowoleni, 4 i 7 miejsce dwóch zawodników wspomnianych wyżej, kolejno Smolenia i Stachowiaka. Skończyło się 9 miejscem w KG tego drugiego. Zważając na słuszną obsadę tego wyścigu, nie jest źle.

Źródło: eurosport.onet.pl
Adam Stachowiak

W wyścigu Bałtyk Karkonosze Tour wręcz wypadało im wygrać etap. Aż 8 etapów, 8 okazji, przeciętna obsada(wyścig spoza kalendarza UCI).  Próbowali. 3 miejsce, znowu 3, 2, 3 i wreszcie, ostatni etap wygrał Paweł Cieślik. Do tego 5 miejsce tego zawodnika w KG. Plan wykonany, choć pewnie nie w 100%.

Później trochę przerwy i Dookoła Małopolski, zwany też Małopolski Wyścigiem Górskim. Cóż, jak mają mieć takie wyniki jak tu, to niech sobie mają nawet dłuższe przerwy. Od początku dobrze- zaczęło się od 3 miejsca Janiaczyka i 5 Smolenia, a 2. etap to była dominacja BGŻ. Bodnar i Cieślik odjechali od peletonu na jednym i na mocno pagórkowatej trasie wypracowali sobie dużą, 1,5 minutową przewagę. Etap wygrał Bodnar, ale to było zwycięstwo w takim stylu...

Źródło: mwg.info.pl

...więc tak naprawdę obaj są zwycięzcami. następnego dnia obaj byli tam gdzie trzeba i zajęli dwa pierwsze miejsca w KG. te 4 sekundy bonifikaty z 2 etapu, które równie dobrze mogły przypaść Cieślikowi(chyba, ze to było planowane) zadecydowały o zwycięstwie Bodnara w wyścigu.  Brawo, brawo i jeszcze raz barwo za ten wyścig, przecież obsada nie była słaba.

Czas na MP.  W wyścigach U23 pojechał tylko Nowaczek, ale nie liczy się ilość, a jakość. 7 miejsce w ITT i 6 w RR to dobre wyniki. A w Elicie w jeździe na czas zajęli miejsca od 8 do 11. Kolejno: Cieślik, Bodnar, Brylowski i Batek. Do tego 15 miejsce Stachowiaka. Tak sobie, jak na 16 startujących.

Ale w wyścigu ze startu wspólnego mieli swojego przedstawiciela w decydującej akcji-obok Kwiatkowskiego i Honkisza jechał Łukasz Bodnar. Ostatecznie zajął 3 miejsce, na finiszu był sporo gorszy, ale plan, czyli medal Mistrzostw Polski, wykonany.

Wyścig Solidarności i Olimpijczyków to klęska Polaków. Nie tylko BGŻ. Drugi największy wyścig w Polsce(niby ta sama ranga co Grody, ale tylko w teorii). Podopieczni Zbigniewa Szczepkowskiego mogą się pochwalić 3 miejscami w pierwszej "10" Smolenia-8, 10 i 10. Czyli za bardzo nie mają się czym chwalić. Do tego 8 miejsce w KG tego zawodnika. To już coś, ale cały czas mało. Szczególnie po takiej Małopolsce...

Fot. Bank BGŻ
Tomasz Smoleń

Po 3 miesiącach ścigania w Polsce wyjechali do Czech. W TTT zajęli 5 miejsce (17 sekund przed BDC). NA kolejnych etapach jeszcze 4 i 8 miejsce Stachowiaka. Popularny "Stachu" zajął dzięki temu 8 miejsce w KG. W konsekwencji przyniosło mu to start w.... Nie, nie uprzedzam faktów. Warto też wspomnieć o 13 miejscu Cieślika.

Kolejnym wyścigiem był Mazovia Tour. Tam mogli wykazać się sprinterzy-Janiaczyk i Smoleń. Sporo mieli dobrych miejsc, więc ograniczę się do podania tych z pierwszej trójki- 2. i 3. trzecie Janiaczyka i  3 trzecie miejsca Smolenia. W TTT Bank BGŻ zajął 4 miejsce.  Ten etap zadecydował o kolejności w KG, dlatego najlepsi zawodnicy trzeciej drużyny w Polsce  zajęli miejsca pod koniec pierwszej dziesiątki- 8 miejsce Janiaczyka i 9 Smolenia. Wyścig mimo wszystko na plus.

Tym wyścigiem-nagrodą dla Stachowiaka, a także Cieślika i Bodnara był oczywiście Tour de Pologne. Aż 3 zawodników bank BGŻ w 6-osobowej kadrze Polski, a tylko 1 BDC-sukces. Na pierwszym etapie Stachowiak miał wypadek, dojechał w grupetto. Bodnar i Cieślik też nie wiele lepiej. Jednak World Tour to zupełnie inny poziom. Na drugim etapie Stachowiak się wycofał, jednak bardzo dobry dzień miał Paweł Cieślik-zajął 24 miejsce na etapie z metą na Passo Pordoi. Jedna drobna uwaga-2 lata temu był on 8 na etapie do Bukowiny. A w tym czasie już przestał być młodym zawodnikiem. Kolejne 2 etapy były płaskie, tam nikt nie oczekiwał zbyt dobrych miejsc, dojechali w peletonie. Ale 5 etap, do Zakopanego powinien im pasować. Jednak obydwaj wpadli na metę w grupetto. na 6 etapie, kolejnym im teoretycznie pasującym, to samo.  Duże rozczarowanie. Kończąca wyścig czasówka to 60 miejsce Cieślika i 100 Bodnara. Szczególnie rozczarował ten drugi.  Ten wyścig tylko pokazał, jak duża jest różnica między nimi, a światową czołówką. W KG 65 Cieślik i 104 Bodnar.

Źródło: eurosport.onet.pl
Paweł Cieślik

Reszta w tym czasie wygrywała sobie jakieś polskie ogórki. Wręcz idealne przykłady na powiedzenie: "pipidówka tour".

Ale przejdźmy do poważniejszych wyścigów, sierpniowe klasyki. Memoriał Henryka Łasaka to bardzo dobry występ Pawła Cieślika-3 miejsce. Na Pucharze Uzdrowisk Karpackich wreszcie pokazał się Mariusz Witecki.  Drugi zawodnik BGŻ Pro Ligi 2012(jeśli dobrze pamiętam) w tym sezonie miał dużo mniej wartościowych wyników, jednak w PUK był 4. A Puchar Ministra Obrony Narodowej to 3 miejsce Bodnara, 7 Witeckiego i 8 Smolenia. Podsumowując wszystkie te wyścigi, dobry występ, chociaż brakuje zwycięstwa. 

Pod koniec sierpnia wielki sukces osiągnął Michał podlaski, wygrywając Górskie Mistrzostwa polski, przed Markiem Rutkiewiczem. Ta impreza jest coraz ważniejsza dla polskich zawodników, tym bardziej wartościowy jest to sukces. W przyszłym sezonie będzie on jeździł w ActiveJet, podobnie jak Paweł Brylowski.

W przeciwieństwie do wcześniej opisywanych drużyn, oni nie zakończyli sezonu w sierpniu. Cóż to w ogóle za zwyczaj, część kolarzy planuje szczyt formy na wrzesień, a w Polsce koniec sezonu... Jednak kolarze Bank BGŻ mieli w wyścigu Okolo Jiznich Czech sporo dobrych wyników. na etapach: 2 i 10 miejsce Podlaskiego,  7 Janiaczyka i 4 Cieślika. W KG Cieślik zajął 6 miejsce, a Podlaski 7. Dobrze, że tam pojechali. Bardzo dobrze.

Na koniec sezonu jeszcze 2 miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski oraz 2 i 3 w MP w jeździe parami na czas, 3 miejsce Janiaczyka na Memoriale Stanisława Kirpszy, kończącym BGŻ ProLigę i worek medali z torowych MP.

Oceny w skali od 1 do 10:

1-Patryk Komisarek-powód prosty, brak startów.

Tak ciekawostka przy Komisarku, teraz znalazłem:

 http://www.youtube.com/watch?v=I-t5jKtyAA0

Jeszcze jedno. Jego brat też jeździł, chyba jeszcze większy talent.  Jeździł, teraz jest ciężko chory.

http://www.arturkomisarek.strefa.pl/index.html

2-Mieszko Bulik-poprzedni sezon bardzo dobry, w tym prawie nie startował.

Mariusz Witecki-za takie wyniki jakie on miał w tym sezonie, niektórzy dostaliby 9. Ale w zeszłym sezonie to był najważniejszy kolarz grupy, 2 miejsce w BGŻ ProLidze. W tym sezonie ogromne rozczarowanie.

3-Dariusz Batek-przeciętny sezon, bez lepszy wyników.

4-Konrad Czajkowski-dobre starty w memoriale Trochanowskiego i  Pucharze MON, reszta przeciętnie.

5-Paweł Brylowski-przede wszystkim za to, że na DMP był jedną z najważniejszych postaci, bo reszta sezonu przeciętna.

Adrian Tekliński-na szosie prawie bez startów, ale to torowiec, a tam było trochę lepiej.

6-Mateusz Nowaczek-sporo dobrych wyników na torze, do tego bardzo dobre MP.

Błażej Janiaczyk-4 miejsca w pierwszej 6 wyścigów UCi, bez zwycięstw, można było oczekiwać więcej.

7-Michał Podlaski-mało startował, ale jak już jechał, to wyniki miał bardzo dobre. Szczególnie Okolo Jiznich Czech i GMP.

Tomasz Smoleń-aż 7 miejsc w pierwszej szóstce wyścigów UCI, ale żadnego zwycięstwa, a od niego trzeba tego wymagać.

8-Paweł Cieślik-bardzo dobrze w Czechach i w Małopolsce, jednak szkoda, że nie rozwinął się tak, jak można się tego było spodziewać 2 lata temu.

9-Paweł Stachowiak-ogromny progres w porównaniu do poprzedniego sezonu, w zeszłym roku prawie nieznany zawodnik, teraz-najrówniejszy kolarz grupy.

Łukasz Bodnar-wygrana Małopolska i 3 miejsce w MP RR, trochę się pogorszył w ITT, ale mimo wszystko bardzo dobry sezon.

Kierownictwo drużyny-6

Bardzo dobry skład, ale kalendarz nie zachwycał. Z drugiej strony- plus za sam skład i za rozwój większości młodych zawodników, na pewno duża w tym zasługa trenerów.

Ocena drużyny-7,5

Wyjątkowo przyznałem ocenę z połówką. Ten sezon był dobry dla Bank BGŻ. Zbliżyli się do BDC, wysłali aż trzech zawodników na TDP, w prawie wszystkich polskich wyścigach byli w czołówce, tylko trochę brakuje zwycięstw, etap i KG Bodnara w Małopolsce to nie wiele jak na taki zespół.

Mam pewne wątpliwości, czy będą istnieć w przyszłym roku, ale drogą dedukcji doszedłem do wniosku, ze gdyby mieli się rozpaść, to byłoby głośno o transferach do BDC i CCC, więc pewnie zostaną. I dobrze, jeśli za rok też polepszą swój poziom, a Witecki się odbuduje, to mogą być drugą siłą w Polsce.

Początki fascynacji kolarstwem

Pierwszym wspomnieniem związanym z kolarstwem jest rok... No właśnie. Miałem wtedy kilka lat, nawet nie pamiętam. Z tego co udało mi się przypomnieć i wywnioskować,  był to wyścig we Francji rozgrywany w latach 2005-2007. Ewentualnie 2004. Pamiętam samotną ucieczkę kolarza na płaskim (może pagórkowatym) etapie. Dojechał do mety z przewagą 14 sekund.

Oczywiście nie byłym sobą, gdybym nawet nie próbował sprawdzić, jaki to mógł być wyścig. Po sprawdzeniu ostatnich tych wyścigów doszedłem do wniosku, ze mógł to być 3 etap Touru 2006. Przewaga się jednak nie zgadzała, film z końcówki obejrzałem, odpada. Nic innego nie pasowało. Sprawdziłem jeszcze TDF 2008. 7 etap też by się zgadzał. Ale to chyba jednak też nie to. Więc zwracam się z prośbą do wszystkich, którzy kolarstwo śledzą dłużej niż ja! Jaki to mógł być etap? Powtarzam-we Francji, rok 2005-2007, transmitowany przez Eurosport, udana ucieczka jednego kolarza z przewagą kilkunastu(może kilku) sekund.

Kolejne wspomnienie, rok chyba 2008, to udana ucieczka na górskim etapie TDF.  I tu już się zawężają możliwości. Tym bardziej, że to, co najbardziej zapamiętałem, to 2 miejsce austriackiego kolarza i to, jak pan Jaroński cały czas powtarzał, że w kolarstwie liczą się tylko zwycięzcy, że zwycięzcę zapamiętamy na długo, a o tym, kto był drugi zapomnimy.
Jest tylko jeden problem- to na pewno nie był TDF z lat 2007-2009, bo z tych edycji znowu nic nie pasowało.

Więc przejdźmy do czasów,kiedy już dokładnie pamiętam lata, wyścigi, nawet etapy. Obrazek, który do dzisiaj mam w głowie, to Sastre na TDF 2008.  Niby nic, ujęcie z lewej strony na podjeździe, a jednak z niewiadomych powodów pamiętam do dzisiaj.

Tour de France 2009 to już dużo więcej wspomnień. oglądałem regularnie, ale i tak zbyt wiele nie pamiętam. Ale bardzo kibicowałem wtedy Schleckom. Więc trudno, żeby moje wspomnienia były inne niż 17 etap.

Źródło: www.bikerumor.com
Frank Schleck 1, Andy Schleck 3

Wiem, ze są setki ujęć tej chwili w lepszej jakości, ale to jest screen z transmisji, idealnie taki, jak pamiętałem.

Kolejną rzeczą z tego wyścigu, którą pamiętam jest Armstrong. To ostatni wyścig, kiedy jadąc tym swoim młynkiem można na niego było patrzeć z podziwem. już nie wspominając o dopingu, rok później to już dużo niższy poziom.

Ale wszystko przebił etap na Mont Ventoux. Reklamowany przez tydzień, ja, wtedy nie mający o kolarstwie zbyt dużej wiedzy, uznałem, ze to musi być coś niezwykłego. Z perspektywy czasu stwierdzam, iż tam się zbyt wiele nie działo, ale wtedy to nie miało znaczenia. Z tego etapu zapamiętałem z koeli Pelizottiego, jeszcze niedawno myślałem, ze to on wygrał ten etap.  Później miał jakieś problemy ze środkami wspomagającymi, następnie stwierdzono, ze jednak był czysty, więc karę "odwiesili" na jakiś czas(w środku sezonu, więc bez klubu i tak się nie ścigał), a później zmienili decyzję i resztę zawieszenia zrobił po jakimś czasie. Podsumowując, zamiast 2 letniej dyskwalifikacji dostał 3 lata, w dodatku za coś, czego chyba dalej nie są pewni w UCI. Tak działają światowe władze. Ale to już inna historia. 

Pelizotti w ogóle był jednym z moich ulubionych kolarzy tamtego okresu. teraz, kiedy wrócił, nie darzę go aż taką sympatią. Na pewno trochę jest w tym winy tego zamieszania, ale chyba co innego jest ważniejsze...

Fot. Mike jacoubowsky
Pelizotti 2009, etap TDF na Mont Ventoux

Źródło: www.cyclismactu.net
Pelizotti 2013

No nie oszukujmy się. Zawsze jak się człowiek zaczyna interesować jakimś sportem to zawodników się lubi za różne rzeczy-narodowość, wygląd, czasem nawet nazwisko. ja go lubiłem za wystające spod kasku włosy.

Z Vuelty w pamięci utkwiła mi bardzo dobra postawa Szmyda. Szczególnie taki moment: Szmyd na zmianie, za nim zostało może 15 kolarzy(jak zawsze świetna praca), zakręt w prawo, motocykl trochę odjeżdża od grupy faworytów, sztajfa jakieś 15%, a kiedy kolarze wyłaniają się zza zakrętu, Szmyd już za grupą.  Typowe dla niego. Ale to i tak mój ulubiony kolarz. Akurat to rozumiałem od początku: żeby ktoś był liderem, inny musi być pomocnikiem.

Ale tak na serio kolarstwem zacząłem interesować się w 2010 roku. Od Giro d'Italia. Ciekawa zależność- najlepiej pamiętam te rzeczy, których nie widziałem- w tym przypadku ucieczkę grupy faworytów na płaskim etapie i zwycięstwo Pozzato. 

Fot.Graham Watson

Co nie znaczy, ze więcej nie pamiętam. Jasne, etap do Montalcino, L'Aquilli także świetnie utkwiły mi w pamięci. Tak samo, jak wszystkie górskie etapy-a układ pomocników w Liquigasie pamiętam do dziś. U podnóża góry na czele był Agnoli, później Kiserlowski, następnie Szmyd robił selekcję, gdy zostało 15 zawodników przyspieszał Nibali i na ogół zostawał tylko on z Basso i Scarponim, ewentualnie Evansem. To były czasy.

Ale czasówka na Kronplatz to było coś więcej niż wszystkie górskie etapy.  Zazwyczaj oglądałem tylko na Eurosporcie, tego dnia oglądałem także na Rai. Pamiętam prowadzącego Szmyda, 24% ścianę, zwycięstwo Garzelliego, 4 godziny przed telewizorem. Piękne chwile.

Etap Dauphine na Alpe d'Huez to coś, co mógłbym oglądać kilka razy dziennie. Ataki Szmyda, odpowiedzi Contadora. Chyba nigdy się tak nie emocjonowałem. Gdy obejrzałem ten etap pół roku później- to samo. Jakby ktoś miał wątpliwości, czemu Szmyd jest moim ulubionym kolarzem-gdy zaczynałem się interesować kolarstwem, tylko on jeździł na takim poziomie w górach. 

Ostatnim wyścigiem, który można uznać za początek zainteresowania kolarstwem to TDF 2010. Pamiętam wszystko. Kto wygrywał etapy, poszczególne klasyfikacje. nawet gdzie się zaczynał, a gdzie kończył dany etap.  Etap z brukami do Arenbergu, i tradycyjnie, to czego nie widziałem. Spadający łańcuch Schlecka. Jak zawsze-te pierwsze wyścigi pamięta się najlepiej. 

A wyróżniając konkretny odcinek, to etap 17, na Tourmalet. Oglądany we Francji(ale nie na żywo, w telewizji), ostatnia szansa Schlecka  na wygraną. Ale dojechał razem z Contadorem.

Fot.Eric Gaillard
Andy Schleck wygrywa na Tourmalet

Chociaż... 19 etap to jeden obraz. Z jednej strony ekranu Schleck, z drugiej Contador, a między nimi:

 "2 sec.". I tak przez kilka kilometrów. To były emocje.

Polskie drużyny w sezonie 2013- Team Wibatech Brzeg

To już nie jest drużyna, która powstała w tym roku. Powstali w sezonie 2012. Wtedy jako młodzieżowy zespół. teraz sytuacja się trochę zmieniła, jest 27 letni Gucwa, 29 letni Wolski i 28 letni Średziński. Ale dalej większość zespołu stanowią młodzi zawodnicy, średnia wieku to 23.7 roku. Z moich obserwacji wynika, ze mają tam dobre szkolenie. Ale takie szczegóły później.

Wiecie od czego zawsze zaczynam? Tak, dobrze. Prezentacja drużyny.

Źródło: naszosie.pl

Poza tym, ze 3 zawodników nie ma, to jest dobrze. Brawo panowie, nie kompromitujecie się.

Więc czas na wyniki, nie samą prezentacją żyje drużyna. Ze skłądu z poprzedniego roku odeszli obcokrajowcy, Cerny (do CCC) i Safonau (jakaś amatorska drużyna, ale ścigał się w kilku zawodowych wyścigach). Innymi słowy, teraz zostali tylko Polacy.  Kalendarz mieli niezły, sporo wyścigów we Francji. 

Ale choćby w kalendarzu było tyle wyścigów, ile pozytywnych testów antydopingowych Di Luci, to sam udział nic nie da. We francuskich wyścigach, o nazwach tak długich, że nawet nie myślę o ich zapisaniu. Zbyt dobrze sobie nie radzili. 3 marca najlepszy był Franczak-68 miejsce. 2 tygodnie później, też we Francji(jedyny wyścig zagraniczny, w którym startował zespół Las Vegas) nie ukończył żaden. Nie ważne jak zaczynamy, ważne jak skończymy. Tak sobie pewnie mówili, bo nic innego (pozytywnego) by nie wymyślili.

Ogromną szansę w kwietniu dostał Andrzej Bartkiewicz, za bardzo dobre wyniki w sezonie 2012. Pojechał w najważniejszych wyścigach juniorskich w roku-Ronde van Vlaanderen, la Cote Picardie i ZLM Tour. Oczywiście wszystko do lat 23. Szansy nie wykorzystał, ukończył tylko Picardię i to na 102 miejscu. W ogóle ten sezon miał nienajlepszy.

A później nawet sobie na wyspy pojechali. Kolejny wyścig jednodniowy. Ukończył tylko Urbanowski, 47 miejsce. Koniec kwietnia, a tu nawet słowa dobrego o nich nie można powiedzieć...

Początek maja, podobnie jak w Chrobry Lasocki to podzielenie na dwa obozy-Memoriał Andrzeja Trochanowskiego i Grody, a drugi to Karpacki Wyścig Kurierów. Memoriał Trochanowskiego to wreszcie dobry występ. 5 miejsce Gucwy to nawet bardzo dobra pozycja.

Kolarze Wibatechu góralami na pewno nie są, więc Grody im za bardzo nie pasowały. 36 miejsce Tracza w KG to i tak niezły wynik. po Gucwie można się było spodziewać trochę więcej niż 12 miejsca na jedynym płaskim etapie, ale lepszych wyników i tak nie mieli.

Przy dwóch poprzednich drużynach pisałem na początku, że nie odnieśli w sezonie żadnego zwycięstwa. teraz tego nie napisałem. Powód za chwilę będzie jasny.

Karpacki Wyścig Kurierów, dla Wibatechu bardzo ważny start. Wyścig U23, największy w Polsce. Prolog i od razu 3 miejsce Bartkiewicza. 1 etap to już straty, ale Franczak i Kaczmarek stracili tylko 33 sekundy. Kolejny odcinek-11 miejsce Kaczmarka. Nie jest źle, ale liczyli na więcej. Na następnym etapie Kaczmarek jest zdyskwalifikowany, za to 8 miejsce Franczaka rekompensuje tą stratę. 4 etap. Ostatnia szansa.  Wam też udzielają się te emocje? Franczak wygrywa, Bartkiewicz 2, Wibatech tryumfuje nad  resztą. Świetny występ. Brawo. najlepszy w KG też Franczak, ale dopiero 31. Jednak 4 etap tłumaczy wszystkie niepowodzenia.

Źródło:  carpathianrace.eu

Piękny widok. Wyraźne zwycięstwo. Uwaga, uprzedzam fakty! Szkoda, ze jedyne w sezonie.

Znowu Francja. Tym razem nazwa krótsza, nawet przytoczę. Dwuetapowy Paris-Arras Tour. Nie będę tu właściwie nic pisać, wyżej niż w 4 dziesiątce na etapach nie byli, w KG najlepszy Osiecki, 45 miejsce.

W Bałtyk Karkonosze nie startowali,  woleli pojechać w Tour de Gironde i Wyścigu Pokoju U23. W sumie się nie dziwię. Z drugiej strony... W Polsce mają niezłe wyniki, a we Francji zbyt dobrze im nie idzie. Najlepsze miejsce na etapie to 11 Gucwy, a w KG 20 Tracza. Znowu słabo.

Na Wyścig Pokoju pojechał tylko Franczak. Na początek 49 miejsce w Prologu, następnie dobry występ, 5 na sprinterskim etapie.  I na koniec 34 miejsce w trudniejszym terenie. To samo, 34 miejsce w KG. Nie jest źle.

Na koniec maja Estonia. Można by powiedzieć: To nie Polska, czyli słabo.16 miejsce Kaczmarka na etapie 1a i 32 w KG to najlepsze wyniki. A i tak przeciętne.

Franczak wszedł jakby w inny świat, zaczął jeździć na większe wyścigi. Miejsce w Kg dalekie, 68, ale 8 i 12 miejsca na etapach przy takiej obsadzie, to niezłe wyniki jak na 22 latka.

Reszta pojechała do Łotwy. Ryga-Jurmala Grand Prix to fatalny występ, najlepsze miejsce pod koniec 5 dziesiątki, Jurmala Grand Prix lepiej, 15 miejsce Wolskiego i 16 Gucwy. Lepiej, ale nie zachwyca, oj, nie zachwyca...

Ale z nadzieją na pozytywne zaskoczenie patrzymy na Dookoła Małopolski. 6 miejsce Tracza na 1. etapie jest takim zaskoczeniem. Osiecki 13 na 3 odcinku to też niezły występ. A w KG najlepszy Osiecki, na 16 miejscu. Dosłownie: niezły występ. Ale też nie zachwycił.

Źródło:www.nto.pl
Krzysztof Tracz

Czas na MP. W jeździe na czas U23 wystartował tylko Franczak. 16 miejsce nie zachwyca. W elicie nie wystartował nikt.

Ale ze startu wspólnego było lepiej. Franczak 4 w U23. Mieszane uczucia, z jednej strony dobrze, z drugiej można było oczekiwać nawet zwycięstwa. 21 miejsce zaledwie 19 letniego Mickiewicza też zasługuje na uwagę. Teraz jest on już kolarzem ActiveJet. A w elicie najlepszy był Osiecki, 30 miejsce. Słabo, ale jednak zespół opiera się na "orlikach". 

MP były też ostatnim wyścigiem w sezonie Gucwy, jeszcze wcześniej sezon zakończył Średziński-najstarsi zawodnicy w zespole.

Na koniec pierwszej połowy roku jeszcze Wyścig Solidarności i Olimpijczyków. I znowu Franczak. 9 miejsce na drugim etapie to niezły występ, więc 2 pozycja etap później jest tym bardziej godna pochwały. W KG 23 miejsce Tracza i 27 Osieckiego. Mam takie uczucie, że bez Franczaka ten zespól by nie istniał w tym roku. W przenośni, po prostu nie byłby widoczny.

Następnie miesiąc przerwy dla większości zespołu, ale Franczak jedzie jeszcze do Włoch, gdzie nie kończy Giro del Medio Brenta.

Reszta wkracza do gry na Mazowszu. Trasa im pasuje. Mimo wszystko, pierwsze 3 etapy to słabe występy, najlepsze miejsce to 16 Kaczmarka. W drużynowej jeździe na czas 9 miejsce, an ich poziomie. Na ostatnim etapie z dobrej strony pokazał się Kaczmarek, 8 miejsce.  Ale mimo wszystko jest dopiero 22 w KG, reszta drużyny jeszcze dalej. Słabo.

W tym czasie, kiedy Wibatech jechał w Mazovia Tour, Franczak dostał powołanie na Tour de Pologne. Wszyscy, którzy przewidywali, ze nie ukończy, mylili się. A było takich sporo. Na wyścigu miał kraksę, nie był w pełni sił. W KG 107, trzeci od końca. Ale ta kraksa to tłumaczy. Natomiast wielu się nim zachwycało po trzecim etapie. Mimo kraksy dojechał na 16 miejscu, co jak na tak młodego zawodnika było dobrym osiągnięciem. Gdyby nie wypadek, pewnie były w pierwszej 10. Oczywiście, na tym konkretnym etapie, w KG nie były wyżej niż 70.


I sierpień, polskie klasyki. Memoriał Henryka Łasaka to 11 miejsce Kaczmarka. Puchar Uzdrowisk Karpackich ukończył tylko osiecki, na 34 miejscu. A w Pucharze Ministra Obrony Narodowej najlepszy był Mickiewicz, 32 miejsce. Czyli przeciętnie, można by powiedzieć-jak zawsze.


Czyli podsumowując-przeciętnie. To słowo pojawiało się najczęściej. Bo taki był ten sezon. Poza Franczakiem reszta miała albo pojedyncze dobre wyniki, albo cały czas jeździli nieźle,a le bez rewelacji. A niektórzy można nawet powiedzieć, że cały czas jeździli słabo.  Ale mimo wszystko-ja dalej sądzę, ze szkolenie tam jest dobre-Cerny, Franczak. Zobaczymy kto za rok. To młodzi zawodnicy, którym poszło w tym sezonie jednak trochę lepiej niż ekipie z Głogowa, ostatnio opisywanej. Dodatkowo dobry kalendarz startów.

Ci, którzy czytali poprzednie wpisy pewnie już doszli do wniosku, że cały czas krytykuję, a ocena jest dosyć pozytywna. Tak jest także w tym przypadku.

Ocena poszczególnych zawodników:
1-Wiktor Mrożek, Jakub Średziński-mało startów, do tego większość nieukończonych.

3-Marcin Urbanowski-doświadczony (jak na Wibatech) zawodnik, który nie miał żadnych wysokich miejsc. Raczej więcej się po nim spodziewano.
Marcin Wolski-też można się było spodziewać więcej, dużo więcej. A tu tylko 15 miejsce w Jurmala Grand Prix. Mało.
Szymon Godras-po nim może zbyt wiele się nie spodziewano, ale też wyników nie miał w tym sezonie zbyt dobrych.

5-Łukasz Osiecki-Gdyby nie Dookoła Małopolski, to dostałby 3, ale to 16 miejsce w KG i to, ze na żadnym etapie nie był poza pierwszą 20 go uratowało.

6-Krzysztof Tracz-chyba najlepszy góral w drużynie,a le też tak ten team jest ustawiony, ze dużej konkurencji nie ma.
Tomasz Mickiewicz-bez wielkich wyników, ale jak na 19 latka, bardzo przyzwoicie.
Jakub Kaczmarek-4 miejsce w Klasyfikacji Młodzieżowej w Estonii i nieźle przejechane Dookoła Mazowsza, w innych wyścigach też kilka niezłych wyników.
Zbigniew Gucwa-po 5 miejscu w memoriale Trochanowskiego można było się spodziewać więcej, ale ostatecznie i tak nie jest źle.
Andrzej Bartkiewicz-po poprzednim sezonie oczekiwania były większe, poza KWK nie pokazał nic specjalnego.

9-Paweł Franczak-różnica między nim a resztą była ogromna. Świetny sezon, czego uwieńczeniem był start w TDP. W przyszłym sezonie awans-przechodzi do ActiveJet.

Kierownictwo drużyny-8
Startowali w dobrych wyścigach, ciekawie dobrany skład, do tego progres większości zawodników potwierdzający to co mówię o szkoleniu w ich drużynie.

Ocena drużyny-6
Większość zawodników dostała ode mnie 6, bo to własnie zespół, który zrobił to, co od nich oczekiwano i nie wiele więcej. Nie można mieć do nich zastrzeżeń, ale też raczej nikt nie będzie ich specjalnie chwalić.

Nie wiem, czy będą istnieć w przyszłym sezonie. Mickiewicz i Franczak przechodzą do ActiveJet, ale tak jak napisałem, drużyny młodzieżowe tworzy się raczej na kilka lat, więc pewnie będą działać dalej.

Polskie drużyny w sezonie 2013-TC Chrobry Lasocki Głogów

Druga z "nowych" drużyn, założonych w 2013 roku. Tym razem Chrobry Lasocki, drużyna młodzieżowa, średnia wieku 20,6 roku. Czyli z założenia ten sezon miał być po prostu takim na nabranie doświadczenia, pościganie się. I to założenie spełnili. Przynajmniej w dużej części.

Polacy mistrzem prezentacji. To już wałkowałem przy Las Vegas. Tutaj się to potwierdza. Ich też nie była zbyt dobra.

Źródło: naszosie.pl

No dobrze, ale rozliczajmy ich za jazdę.  Na początek brawo, za dobry kalendarz startów, sporo wyjeżdżali za granicę. To na pewno dobry sposób na szkolenie tych młodych zawodników. Tak jak w przypadku las Vegas cały czas pojawiało się nazwisko Zielińskiego, tak tutaj mamy Stosza. I to on najlepiej zaczął sezon we Włoskim klasyku w Prima Aprillis. 30 miejscem. czyli w peletonie. Nieźle. reszta nie ukończyła.

Należy jeszcze dodać, ze na początku sezonu sporo za granicą ścigał się Konrad Tomasiak, jednak bez żadnych bardziej znaczących wyników.

Na początku maja drużyna podzieliła się-jedni pojechali na Memoriał Andrzeja Trochanowskiego i Grody, a drugi obóz na Karpacki Wyścig Kurierów. Na Memoriale najlepszy, na 18 miejscu, był właśnie Tomasiak, 21 był Fornalski. A na jednym z największych wyścigów młodzieżowych w Polsce w międzynarodowej obsadzie poradził sobie tylko Stosz. 14 miejsce w KG, drugie z Polaków, 8 na jednym z etapów. Do tego wygrana klasyfikacja górska. Bardzo dobry występ. Norbert Krakowiak był 36 w generalce, resztę trudy wyścigu przerosły i się wycofali.

W Grodach Stosz, najlepszy góral w drużynie, nie startował, bo był na KWK. A inni sukcesywnie okupowali miejsca na końcu stawki. Ukończył tylko Fornalski, na 80 miejscu, a najlepszym wynikiem na etapie było 36 miejsce Tomasiaka.

Następnie część z nich pojechała na młodzieżowy wyścig do Berlina.  Stosz i Tomasiak zaprezentowali się całkiem słusznie. 5 i 8 miejsce na etapach Stosza, miejsca w KG 28(Tomasiak) i 33(Stosz). kompromitacji uniknęli, można nawet mówić o dobrym występie. Ale reszta nie ukończyła.

Później Bałtyk Karkonosze. Wystarczy powiedzieć, ze nie odegrali żadnej roli w tym wyścigu, ale ukończyli.

Następnie piękne tradycje polskiego kolarstwa kontynuował Stosz w Wyścigu Pokoju U23.  45 miejsce w KG nie zachwyca, ale wygrana Klasyfikacja Górska. To już coś. Inni zawodnicy grupy nie startowali.

Źródło: www.radiokrakow.pl
Patryk Stosz

Można narzekać na wyniki, ale kalendarz mieli genialny. Obok wyścigów w Niemczech, Czechach, we Włoszech, później także Rumunii doszedł start w Jurmala Grand Prix. Tylko, ze jedną rzeczą jest kalendarz, ale czemu w Łotwie startowało 2 zawodników? Grabarek był 44, Krakowiak nie ukończył. No tego nie rozumiem.

Kolejny prestiżowy wyścig w Polsce-Dookoła Małopolski. nieźle radzili sobie Stosz i Tomasiak(oni wszędzie sobie nieźle radzą), ale ostatecznie ukończył, na 31 miejscu, tylko Zając.

Mistrzostwa Polski! Dla nich U23, najstarszy zawodnik ma tylko 22 lata (Fornalski). W ITT niespodziewanie najlepszy był Zając, 9 miejsce, który pokonał Tomasiaka(11 miejsce). O tyle ciekawe, ze Tomasiak potrafił już we wcześniejszych latach potrafił pokonywać dobrych czasowców (3 miejsce w 2011 i 7 w 2012 w czasówce na Sibiu Cycling Tour).

A RR? Hmm... 8 miejsce Zająca. Dobrze. 5 Stosza. bardzo dobrze. 3 Tomasiaka. Świetny występ. 3 miejsca w pierwszej 10, pokonali wielu zawodników jeżdżących na co dzień za granicą, dużo lepszy występ od Wibatechu. Zastosuję tutaj zasadę:nie wiem jak ich pochwalić, więc nie będę ich chwalił w ogóle. Ale gratulacje się za ten występ należą.

Wyścig Solidarności i Olimpijczyków to znowu jednak klasa wyżej od ich umiejętności. Z najlepszymi juniorami, nawet na świecie, mogą powalczyć, ale kiedy dochodzą drużyny pro Continental mają duże problemy. Miejsca w 2 i 3 dziesiątce na etapach to najlepsze wyniki. Szczególnie 22 miejsce 18-letniego Pytki zwraca moją uwagę. Do tego wszyscy ukończyli, mogło być gorzej.

A co dalej? Najlepsi, czyli Tomasiak i Stosz, jadę walczyć we Włoszech, reszta do Rumunii. Tomasiak nie ukończył jednodniowego wyścigu, a Stosz był 33. To nie był wyścig młodzieżowców, co warto podkreślić. Nawet to 33 miejsce nie jest złe.

A co w Rumunii? Rebellin wygrał! Ale nie, zaraz, CCC to za jakieś 2 tygodnie. Pamiętam, jak śledząc wyniki w lipcu (wtedy był rozgrywany Sibiu Cycling Tour) zwróciłem uwagę na różnicę klasy  między Zającem a resztą w górach. trudno tego nie zauważyć. On miejsca 30-40, inni 80+. Zając ostatecznie 40 w KG, najwyższe miejsc na etapie to 15 Pytki.

W wyścigu dookoła Mazowsza też spisali się przeciętnie. Ukończyli Pytka(46) i Zając(77), najlepsze miejsce na etapach to 14 i 16 Stosza. Do tego 15 na 18 w TTT.

Nadszedł czas na polskie klasyki. Klasykami one są, ale dla polskich kibiców kolarstwa. najpierw Memoriał Henryka Łasaka. I potwierdza się to, ze Tomasiak i Stosz (może jeszcze Zając) są zdecydowanie najlepsi w drużynie. Tomasiak był 31, Stosz 36. Ale to i tak przeciętne wyniki.

Źródło: www.tcchrobry.pl
Konrad Tomasiak

A Puchar Uzdrowisk Karpackich? Ukończyli tylko Tomasiak i Zając, za to miejsca niezłe. 18 Zająca, 29 Tomasiaka.  Wyścig ukończyło 66 zawodników, więc niezły występ.

No i Puchar MON. Ostatni start dla większości. Tym razem Tomasiak i Stosz po drugiej stronie-nie ukończyli. Za to 19 meijsce Zająca, 26 Skrzeszewskiego czy 31 Krakowiaka to niezłe wyniki.

I tutaj sezon się zakończył dla TC Chrobry Lasocki Głogów. Ale jeden z nich za bardzo dobre wyniki dostał się do kadry na MŚ U23 we Florencji. Patryk Stosz. W ramach przygotowań najpierw pojechał na wyścig Okolo Jiznich Czech, nie ukończył, ale na drugim etapie był 12. Później Tour du Jura we Szwajcarii, gdzie w bardzo dobrej obsadzie (w porównaniu do polskich wyścigów) był 21. I na koniec same MŚ. Miejsce odległe, 74, ale długo był na dobrym miejscu w peletonie. Wielu ekspertów z zagranicy pierwszy raz o nim usłyszało, właśnie za sprawą jazdy w czubie dużej grupy. Ale ostatecznie dużo stracił.

I teraz to już definitywny koniec. Czas na ocenę zawodników, dla formalności, skala od 1 do 10:

1:
Damian Lasota, Jakub Kantek, Łukasz Marcinkowski, Szymon Strzeduła-za mało startów, by oceniać.

2:
Tomasz Grabarek-Tylko 3 starty, 2 nie ukończone, ale za niezły występ na Łotwie tą "2" mu dam.

3:
Tomasz Kudelski-W wyścigach kategorii UCI nie startował w barwach Chrobry Lasocki, ale wcześniej niezłe wyniki. Mimo wszystko tylko 3, bo ostatni start miał w czerwcu.

4: Damian Fornalski, Norbert Krakowiak, Adam Majorek, Piotr Skrzeszewski, Konrad Zatorski- sporo startów, ale bez lepszych wyników. Może doświadczenie zdobyte w tym sezonie zaprocentuje.

5: Jakub Pytka-najmłodszy, 18-letni, ale miał parę niezłych wyników. ciekaw jestem kolejnych lat w jego wykonaniu.

7: Bartosz Zając-druga część sezonu bardzo dobra, 8 i 9 miejsce w MP, zdecydowanie najlepszy(z drużyny) w Sibiu Cycling Tour.
Konrad Tomasiak-Przede wszystkim 3 miejsce na MP RR, ale też sporo innych dobrych wyników.

8: Patryk Stosz-Dobre wyniki na wyścigach w kategorii U23, na wyścigach BGŻ ProLigi, 5 miejsce w MP RR i ostatecznie powołanie na MŚ we Florencji.  A to nie jest 23 latek, który za rok przechodzi do elity. To jest rocznik 1994. Wielka przyszłość przed nim.

Kierownictwo drużyny-9
Jak na taki, powiedzmy sobie szczerze, nienajlepszy skład, to naprawdę bardzo dobry kalendarz startów, nie popełnili błędu Las Vegas. Ze szkoleniem też nie wygląda to chyba źle.

Ocena drużyny-6
tak naprawdę, rozliczać będzie ich można dopiero za 3-4 lata. W tym roku nic wielkiego nie osiągnęli, ale to nawet nie o to chodziło, a dzięki takim wyścigom w jakich startowali na pewno doświadczenia nabędą zarówno ci młodzi kolarze, jak i cała reszta drużyny, o której rzadko kiedy słychać.

W przyszłym roku raczej będą istnieć, ale nie jestem pewien.  Robienie ekipy U23 na rok jest jednak raczej bez sensu, pewnie pozostaną dłużej. I dobrze, takie drużyny są bardzo potrzebne,  szczególnie, kiedy ich zawodnicy mogą się rozwijać w dużych wyścigach i osiągają czasem niezłe wyniki.

Polskie drużyny w sezonie 2013-Las Vegas Power Energy Drink

Cykl 6 postów. Zaczynam od tej, która w tym sezonie najbardziej mniej zawiodła- Las Vegas Power Energy Drink. Średnia wieku-27,6 roku.

Już początek był fatalny. Prezentacja została uznana za najgorszą od lat. 

Źródło:  naszosie.pl

To zdjęcie już kiedyś zamieściłem, ale tutaj pasuje jeszcze lepiej.  Posypały się krytyczne komentarze porównujące to zdjęcie do np. tego:

Źródło: www.bicycleretailer.com
Prezentacja Cannondale

Oceńcie sami, które lepsze. Tak więc zaczęli fatalnie. Drużyna, w której liderem miał być Adam Wadecki, sprinter z dużym doświadczeniem, nie odniosła też w sezonie żadnego zwycięstwa w wyścigach z kalendarza UCI. Wadecki wygrał etap na Memoriale Grundmanna i Wizowskiego, ale ten wyścig rangę 2.2 będzie miał dopiero w roku 2014.  A liczyłem na to, że nawiążą walkę z CCC, BDC i BGŻ Team...

Ale po kolei. Nie startowali za granicą zbyt wiele, ale zaczęli od francuskiego wyścigu o niebywale długiej nazwie: Grand Prix de la Ville de Nogent-sur-Oise, rozgrywany 17 marca. Nie było zbyt dobrej obsady, więc można było się spodziewać niezłego wyniku czyt. miejsca w pierwszej 10. Ale najlepszy był Wojciech Skarżyński, 24 miejsce. Kornel Sójka 33, a reszta nie ukończyła. No tak, pierwszy start w sezonie, można zrozumieć... Dodam jeszcze, ze to ostatni w sezonie wyścig Tomasza Lisowicza, a może nawet był to wyścig kończący jego karierę... Kilka lat temu dobry kolarz, jeżdżący w CCC.

Później wrócili do Polski. Wrócili i już z niej nie wyjeżdżali, więcej startów za granicą nie mieli. To też duży minus dla dyrektora sportowego, gdzie oni się tak naprawdę mieli pokazać?  Na Memoriale Andrzeja Trochanowskiego najlepszy był Wadecki, 7 miejsce, 10 był Zieliński.  Powiedzmy, ze wypełnili plan minimum.

A jeśli Memoriał Trochanowskiego, to zaraz później Grody.  Trochę inna liga, więcej zagranicznych ekip. Ale na pewno mogli walczyć o zwycięstwo etapowe. A na żadnym nie zajęli nawet miejsca w pierwszej 10. Górskie (raczej pagórkowate) etapy to nie dla nich, ale na płaskim kompletnie zawiedli.  Najwyżej w KG był Zieliński, 15 miejsce. Jak na chyba najważniejszy wyścig w sezonie, całkowita porażka...

Następnie kolejne trudne polskie wyścigi-Bałtyk Karkonosze Tour i  Dookoła Małopolski. O tym pierwszym lepiej nie mówić-w krajowej obsadzie zostali wyprzedzeni w KG przez co najmniej 75% kolarzy CCC, BDC i Bank BGŻ Team. Najlepszy z nich zajął 28 miejsce. Trochę niezłych wyników na etapach, ale na takim wyścigu planem minimum powinno być TOP 8. Małopolska to Zieliński i... Nikt więcej. 2 i 4 miejsce na etapach i 13 w KG to może nie szczyt marzeń, ale zawsze coś.  Detko był jeszcze 5 na jednym z etapów i 18 w generalce. Porównując do innych wyścigów to w sumie nieźle wyszedł. Ale to i tak nie był dobry występ.

Później Mistrzostwa Polski. 7 miejsce w RR U23 Wojciechowskiego to niezły wynik. W ITT  Elity wystawili tylko Sójkę, 14 miejsce(niby nieźle, ale na 16). A w RR Elity Detko wygrał nawet sprint z peletonu! Tyle, że po 9 miejsce. Zawsze jakiś prestiż. W sumie, nie mam do nich pretensji za MP, zrobili co mogli.

W czerwcu odbył się także Memoriał Grundmanna i Wizowskiego, gdzie jeden z 2 etapów wygrał Adam Wadecki. To było kilka dni przed MP. A później Wyścig Solidarności i Olimpijczyków. Dla tego zespołu chyba najważniejszy wyścig wieloetapowy w sezonie. I wyszedł dobrze. 2 miejsce Zielińskiego na jednym z etapów, 6 miejsce Artura Detki, a w KG 4 miejsce dla Zielińskiego, 9 Detki i 11 Skarżyńskiego. Wypadli zdecydowanie najlepiej z polskich drużyn, mogą być z siebie zadowoleni.

Źródło: naszosie.pl
Adam Wadecki wygrywa w Memoriale Grundmanna i Wizowskiego

Później kolejny ważny polski wyścig- Dookoła Mazowsza-  2 miejsce Wadeckiego na jednym z etapów, 2 piąte Zielińskiego i przede wszystkim Skarżyński-na wszystkich etapach w pierwszej 10- raz 4, dwa razy 7 i dwa razy 10. 8 miejsce w czasówce drużynowej. Dobre występy indywidualne, ale to właśnie jazda na czas zaważyła o losach KG. I tutaj byli daleko: najlepszy, Wojciech Skarżyński, był 17. Ale ogolnie chyba mogą zaliczyć ten wyścig do udanych. 

Wcześniej Zieliński za bardzo dobre wyniki został wybrany na wyścig Czech Cycling Tour do Reprezentacji. Nie ukończył pierwszego etapu.

A sierpień to wyścigi jednodniowe- w Memoriale Henryka Łasaka najlepszy był Jarosław Rębiewski-9 miejsce, w  Pucharze Uzdrowisk Karpackich Artur Detko, 12 miejsce, a w Pucharze Ministra Obrony Narodowej Adam Wadecki-6 miejsce. na Górskich Mistrzostwach Polski 8 miejsce Zielińskiego, 9 Halejaka i 11 Detki. Ogólnie miesiąc przeciętny, co w tym przypadku nie znaczy słaby-pojechali zgodnie z oczekiwaniami, nic gorzej, nic lepiej.

Na koniec warto dodać o tym, że Zieliński zajął 3 miejsce w klasyfikacji BGŻ Pro Ligi.

I to by było na tyle. A teraz ocena poszczególnych zawodników w skali od 1 do 10:

1:

Lisowicz, Tomczak, Kurowski- (zbyt mało startów, by ocenić)

4:

Konrad Kott- Ścigał się dopiero od czerwca, tylko 4 starty,  pojechane na miejsce w 2-3 dziesiątce. Gdyby miał więcej startów pewnie i ocena byłaby wyższa.

Piotr Wojciechowski-Nieźle w MP U23 i Memoriale Andrzeja Trochanowksiego, reszta słabo, ale ma dopiero 21 lat.

Kornel Sójka-ogólnie przeciętnie, wygrana klasyfikacja górska na Dookoła Mazowsza to największy sukces.

Wojciech Halejak-można było się spodziewać więcej, GMP to niezbyt dużo. Ale jeździł aktywnie, najmocniejsza ze "4".

5:

 Jarosław Rębiewski-dobry sierpień, nieźle w Memoriale Trochanowskiego, nie zawiódł, ale nie zachwycił.

6:

Wojciech Skarżyński-najwyżej z Polaków na wyścigu we Francji w marcu, później bardzo dobrze na WSiO i Dookoła Mazowsza. 24 lata, sporo dobrych wyników, dobry sezon.

Adam Wadecki-jakby spojrzeć na same osiągnięcia na pewno było nieźle, ale oczekiwania były większe.

Miał prowadzić zespół, być liderem, a skończyło się na 2 miejscem na etapie Dookoła Mazowsza i zwycięstwie na etapie Memoriału Grundmanna Wizowskiego. Innych miejsc w pierwszej piątce nie miał, słabo jak na takiego sprintera.

7:

Artur Detko-dobry sezon. Sporo niezłych wyników. Szczególnie dobry czerwiec z MP i WSiO. 

9:

Kamil Zieliński-to był lider zespołu. Jego nazwisko pojawia się przy prawie każdym wyścigu.  Szczególnie dobrze w WSiO, ale Małopolska i Mazowsze to też bardzo dobre wyniki. A 3 miejsce w BGŻ Pro Lidze to tylko potwierdzenie naprawdę wysokiej formy w tym sezonie. Żeby była jasność-za same wyniki dostałby 8. Ale za bardzo duży progres w porównaniu do ostatnich lat dałem 9. Niech ma.

Kierownictwo zespołu-2

Z kilku naprawdę dobrych zawodników na pewno nie potrafili wycisnąć tego, co mogli. Przede wszystkim chodzi o uczestniczenie w zagranicznych wyścigach. takie na pewno by się przydały. Ale ich nie było. Jeśli zespół będzie dalej istniał, to trzeba to poprawić.

Ocena drużyny-5

Czekałem na więcej,  na 4 mocną drużynę w polskim peletonie. A ostatecznie nic nie wygrali, nie startowali za granicą. Wyniki Zielińskiego i reszty w polskich wyścigach to trochę mało.

Najprawdopodobniej drużyna będzie istnieć w przyszłym roku.

  Najpóźniej w piątek kolejna drużyna na tapecie-Chrobry Lasocki Głogów.